145. Chaos, L.J. Shen

W kwietniu tego roku miałam okazję poznać pióro L.J Shen, podczas czytania Intrygi, której recenzję znajdziecie tutaj. Jak wiecie (lub też nie), książka średnio mi się spodobała, ale postanowiłam dać autorce drugą szansę i sięgnąć po Chaos. Czy coś się zmieniło w moich odczuciach? Cóż... sprawdźmy. 

L.J. Shen to amerykańska autorka książek z gatunku romansu współczesnego i New Adult. Mieszka w Północnej Karolinie z mężem, synkiem i kotem. W przeszłości podróżowała po całym świecie, zdobywając liczne przyjaźnie. Shen samą siebie określa jako kiepską przyjaciółkę - zawsze zapomina o urodzinach i nigdy nie wysyła kartek z życzeniami świątecznymi. Autorka czerpie z życia jak najwięcej. Radość odnajduje w zwykłych czynnościach, takich jak spędzanie czasu z rodziną i przyjaciółmi, czytanie, oglądanie HBO i Netflixa oraz śledzenie Stephena Jamesa. Czyta od trzech do pięciu książek tygodniowo i osobiście uważa, że Kroksy i fryzura w stylu mullet  powinny być zakazane prawnie.  

Rosie: Podobno życie to piękne kłamstwo, a śmierć jest bolesną prawdą. Zgadzam się z tym. Nikt nigdy nie sprawił, że poczułam się tak żywa, poza facetem, który nieustannie przypomina, że mój zegar tyka.  On jest moim błyszczącym, zakazanym owocem.  Uderzającym błędem, przeciwieństwem mojej dosadności, bezwstydności i szczerości.  Jest również byłym chłopakiem mojej siostry. Ale zanim mnie osądzicie, powinniście wiedzieć jedno:  Ja pierwsza go zobaczyłam. Pierwsza zapragnęłam. Pierwsza pokochałam.  Jedenaście lat później wkroczył do mojego życia i zażądał drugiej szansy. Dean Cole chce być moim jeźdźcem miedzianym. Mój rycerz w lśniącej zbroi w końcu się zjawił. Oby nie za późno.

Dean: Podobno najjaśniejsze gwiazdy gasną najszybciej. Zgadzam się z tym. Ona sprawia, że moje myśli płoną. Jest wyszczekana, złośliwa i ma wielkie serce.  W świecie, w którym wszystko jest nijakie, ona świeci niczym Syriusz. Jedenaście lat temu los nas rozdzielił.  Ale niech tylko spróbuje zrobić to ponownie.  Dobranie się do niej nie będzie łatwe, nie bez powodu jednak nazywają mnie Szatanem. Rosie LeBlanc jeszcze zobaczy, jaki jestem waleczny.  A zdobycie jej będzie moim najsłodszym zwycięstwem.

Niejednokrotnie sięgałam po książki wydawnictwa Edipresse. Wyróżniają się one starannością. Seria Święci grzesznicy jest bardzo ładnie wydana, trudno tu znaleźć literówki, czy inne niedociągnięcia. Po niezbyt udanej lekturze Intrygi niekoniecznie miałam ochotę na powrót do Todos Santos. W historii bohaterów znalazłam zbyt wiele elementów, które mnie irytowały. Styl L.J. Shen sam w sobie nie jest zły, jednakże kreacja bohaterów... no, tutaj można byłoby sobie ponarzekać. Głównym powodem sięgnięcia po kolejny tom Świętych grzeszników jest przedstawienie historii Rosie LeBlanc, młodszej siostry Emilii, którą postrzegam jako wyzutą z charakteru i godności. Rose jest przeciwieństwem swojej siostry - jest twarda, odważna i pyskata. Tak samo jak ja, nienawidzi Barona Brutala Spencera, który oświadczył się Emilii i wkrótce wezmą ślub. Dobre.

Budowa powieści jest niemalże identyczna jak w przypadku poprzedniej części. Rozdziały są prowadzone z perspektywy Rosie i Deana, obecne są tutaj liczne retrospekcje, dzięki którym możemy poznać początki tejże historii. Jak jeszcze w przypadku Intrygi, miałam pewne zasoby cierpliwości, tak tutaj niestety mi jej zabrakło. Mam wrażenie, że niemalże wszyscy bohaterowie (oczywiście z wyjątkiem Emilii) wykreowani przez L.J. Shen cierpią na samouwielbienie, a chłopaki z HotHoles przypominają mi cztero-głowego Johnnego Bravo. Ogólnie bardzo mnie razi w oczy wszechobecna bananowatość młodych mieszkańców Todos Santos: niekończące się pieniądze rodziców, szybkie dziewczyny i jeszcze szybsze samochody i niemalże boskie pochodzie głównych bohaterów. Historia Rosie i Deana sama w sobie nie jest zła, a właściwie byłaby całkiem dobra, ale wykonanie, według skromnej mnie, bardzo kiepskie. 

Choć Rosie i Emilia LeBlanc są wykreowane na zasadzie kontrastu charakterów, to obie siostry łączy naiwność i pociąg do nieodpowiednich mężczyzn. Podobnie jak Intryga, Chaos niesamowicie mnie frustrował, miejscami doprowadzał do szewskiej pasji. Co prawda, książka ma swoje dobre momenty i sytuacje zapadające w pamięć, ale niestety mankamenty zbyt mocno rzucają się w oczy, a chamstwo (kolejnego) głównego bohatera męskiego niszczy urok i pozbawia romantyzmu tejże historii. Nie będę urywać tego, że jestem zwyczajnie rozczarowana... jednakże upewniłam się w tym, że pióro L.J Shen po prostu nie jest dla mnie. Po lekturze postanowiłam zaznajomić się z recenzjami innych czytelników i ogólnie książka została pozytywnie przyjęta - także być może to ze mną jest coś nie tak. L.J. Shen nie da się odmówić tego, że potrafi wywołać wiele emocji - w moim przypadku akurat negatywnych; autorka potrafi też całkiem wciągnąć. Sam pomysł na powieść nie jest zły, jednakże Shen po raz drugi stanowczo przekroczyła granicę dobrego smaku. Bohaterowie przez nią wykreowani, są przerysowani - wręcz śmieszni i niesmaczni. Zakończenie powieści zwraca uwagę na to, że prawdziwa miłość potrafi zmienić człowieka - ujawnić w nim to, co dobre i godne uwagi. Chaos to dosyć niekonwencjonalna historia miłości, która potrafi zadziwić i doprowadzić czytelnika do wielu skrajnych emocji.  

Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu Edipresse Książki!