245. Zbrodnia po irlandzku, Aleksandra Rumin

Najnowsza powieść Aleksandry Rumin to wyjątkowo udane połączenie błyskotliwej komedii z krwawym kryminałem - w tle branża turystyczna i klimatyczna Irlandia. Autorka Zbrodni i karasia od samego początku wystawia na próbę przeponę czytelnika, nie szczędząc mu powodów do śmiechu. Elementy humorystyczne są niemalże wszędzie, a absurd goni absurd.

Aleksandra Rumin to warszawianka, absolwentka Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz autorka komedii kryminalnej Zbrodnia i karaś. Zbrodnia po irlandzku to jej druga książka, również wydana na łamach wydawnictwa Initium. 

Egzotyczne wycieczki to niebezpieczne hobby. Co roku kilkuset spragnionych wrażeń Polaków ginie podczas wakacyjnych wojaży. Dlatego nikogo nie dziwi, że nieszczęścia dotykają również uczestników wyprawy do Irlandii z biurem podróży „Hej Wakacje”. Nikogo poza pilotem wycieczki, którego męczy przeczucie, że coś tu nie gra. Tomasz Waciak nie ma jednak czasu na dochodzenia, bo musi się użerać z irlandzką pogodą, roszczeniową starszą panią, ciągłymi zmianami programu, zatruciami pokarmowymi i nieprzepartą ochotą, żeby strzelić sobie drinka. Albo trzy. *

Szmaragdowa Przygoda - ekskluzywna wycieczka objazdowa po Irlandii - mająca okazać się spełnieniem marzeń turystów, szybko zamienia się w koszmar na jawie. Plan wycieczki a rzeczywistość to dwie różne rzeczy; wydaje się, że cała Irlandia zmówiła się przeciwko turystom. Każdy kolejny dzień wycieczki to walka z pechem, a nasi bohaterowie ewidentnie przegrywają.  Jednak urlopowicze to nie ludzie z pierwszej łapanki i nie mają zamiaru się tak łatwo poddać. Nie straszna im okrutna pogoda, rozlatujący się środek transportu, a nawet zgony współuczestników Szmaragdowej Przygody. Skoro jest to darmowa wycieczka, to trzeba korzystać, choćby nie wiem co! Jakby to powiedziała Baronowa Raszpla, dają do brać! W zęby koniowi nie patrzeć! W końcu bycie Polakiem do czegoś zobowiązuje - a już tym bardziej bycie polskim turystą. 

Aleksandra Rumin zyskała całkiem sporą popularność wśród polskich czytelników dzięki swojej debiutanckiej komedii kryminalnej Zbrodnia i karaś. Od tego czasu nazwisko autorki zachowałam w pamięci, licząc na to, że prędzej czy później sięgnę po jakąś jej książkę. Padło na drugą, aktualnie najnowszą - Zbrodnię po irlandzku. Powieść ta wciągnęła mnie od samego początku. Wartka akcja, pozornie lekka i prostolinijna kreacja bohaterów podparta stereotypami bawi i sprytnie odciąga uwagę odbiorcy, nie pozwalając mu dostrzec inteligentnie uplecionej intrygi. Spośród całej gamy barwnych postaci dwie z nich szczególnie przyciągają uwagę czytelnika - Tomasz Waciak, pechowy pilot turystyczny mający problem z alkoholem, oraz Maria Downar-Wiśniowiecka mając problem ze wszystkim. Kobieta jest znana również pod jakże sympatycznym i pieszczotliwym pseudonimem Baronowa Raszpla. 

,,Kto nigdy nie spojrzał w oczy rozszalałego turysty, który chce zrobić zdjęcie, nie ma pojęcia, czym jest prawdziwy strach."

Aleksandrze Rumin udało się zachować równowagę pomiędzy komedią a kryminałem. W obu gatunkach odniosła sukces - stworzyła historię oraz bohaterów, którzy bawią i wywołują na twarzy czytelnika prawdziwy uśmiech. Warstwa kryminalna z kolei wciąga i poraża swą błyskotliwością. Zakończenie tej książki zaskakuje. Uwierzcie mi, że takiego obrotu spraw zupełnie się nie spodziewałam, dzięki czemu autorka ogromnie zyskała w moich oczach. Na pewno  będę musiała sięgnąć po jej wcześniejszą książkę, ponieważ przy tej bawiłam się naprawdę bardzo dobrze. Była to lekka i odprężająca lektura, podczas której czas mijał w ekspresowym tempie. Jako że od dawna interesuje się państwami anglojęzycznymi, to literacka wycieczka po Irlandii bardzo mi się podobała. Zwłaszcza że udało mi się co nieco dowiedzieć na temat tego państwa - choćby jak powinna wyglądać prawdziwa Irish coffee. Autorka z żartem podchodzi do stereotypów dotyczących polskich turystów. Niestety w błyskotliwych uwagach Rumin na temat polaków cebulaków nie trudno doszukać się prawdy. Jednak warto zauważyć, że książka właśnie przez te prawdziwe elementy jest podwójnie zabawna. 

Zbrodnia po irlandzku potwierdza lekkie pióro i talent autorki do tworzenia komedii kryminalnych. Fabuła przypomina ciętą satyrę na Polaków - zwłaszcza tych, którzy postanawiają opuścić granice kraju w celach turystycznych. To również intrygujący przewodnik turystyczny, z którego można się naprawdę sporo dowiedzieć na temat Irlandii. Po tak udanej lekturze z pewnością będę wypatrywała kolejnych książek autorki, bowiem dostrzegam w niej naprawdę ogromny potencjał. Polecam!

* materiały wydawcy

Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu Initium!