Sir Arthur Ignatius Conan Doyle zanim zyskał rozgłos był początkującym lekarzem, który miał problemy z przyciągnięciem do siebie pacjentów. Sławę zyskał jako czołowy przedstawiciel nurtu powieści detektywistycznych i twórca postaci Sherlocka Holmesa - detektywa, który w swych pracach wykorzystywał z ogromnym powodzeniem metodę dedukcji i indukcji. Pierwowzorem Sherlocka Holmesa był dr. Joseph Bell królewski lekarz z Edynburga. Arthur w młodości był jego studentem. Bell słynął z dedukcji (można też śmiało powiedzieć że był on również pierwowzorem dr House'a). Potrafił postawić trafną diagnozę na podstawie krótkiej obserwacji, a przy okazji określić także zajęcie i miejsce zamieszkania pacjenta którego widział po raz pierwszy. Do jego najważniejszych dzieł należą: Pies Baskerville'ów, Studium w szkarłacie oraz wielokrotnie ekranizowana powieść Świat zaginiony, w której wykreował postać ekscentrycznego naukowca George'a Challengera. Oprócz utworów kryminalnych pisał również powieści historyczne, fantastyczno-naukowe i sensacyjne. ~lubimyczytac.pl
Na samym początku wspomnę, iż książkę czyta się niezwykle szybko. Tekst jest przystępny, wydanie MG lekkie i urokliwe. Autor w niecałych dwustu stronach zawarł niesamowitą historię, wspaniale wykreowane persony i cudowny, mroczny klimat. Najpierw zwróćmy uwagę na miejsce akcji, bo na pewno byle jakim nazwać go nie możemy. Grimpen w hrabstwie Devon (Anglia) to lokalizacja osnuta mgła, tajemnicą i... klątwą. Niegdyś Hugon Baskerville, awanturnik znany z pijaństwa i rozpusty zakochał się w pewnej pannie, która odrzuciła jego zaloty. Wściekły porwał ukochaną i uwięził w swej posiadłości - Baskerville Hall na moczarach. Przerażona dziewka uciekła, a Hugon ruszył za nią w pościg wypuszczając psy gończe i angażując w polowania swych kompanów od kieliszka i szabli. Po kilku godzinach znaleziono dziewczynę martwą z wykończenia, a tuż obok niej Hugona , którego życia pozbawił nieznany nikomu pies. Kilka pokoleń później dzieje się coś niesamowitego. Charles Baskerville ginie na moczarach, a niedaleko jego zwłok odkryto ślady ogromnego psa. Doktor mężczyzny angażuje w sprawę Sherlocka Holmesa oraz jego wiernego kompana, Wilsona. Sprawę należy szybko rozwiązań, bowiem kolejny Baskerville właśnie przybył na moczary, na których tajemniczy pies czyha na życie członków rodziny Baskerville.
Pies Baskerville'ów to druga część przygód Sherlocka Holmesa. Mało w niej odnośników do pierwszej części, także jej nieznajomość wcale mi nie przeszkodziła w czytaniu. Narratorem powieści jest Wilson, prawa ręka Sherlocka Holmesa - człowiek obdarzony równie niesamowitą umiejętnością rozumowania dedukcyjnego. Prócz tego charakteryzuje go lojalność, poczucie obowiązku, dobroć, jasny umysł i stoicki spokój. W tej części losy Sherlocka i Wilsona rozdzielają się. Przez sporą część książki Holmes jest nieobecny, a głównym bohaterem staje się Wilson. Muszę przyznać, że podczas lektury mało poznałam Sherlocka Holmesa, także na pewno sięgnę po inne książki przedstawiające jego losy, aby w pełni poznać bystry umysł detektywa. Jestem pod wrażeniem umiejętności tworzenia zróżnicowanych, komicznych oraz dramatycznych postaci przez Conana Doyle. Klimat powieści jest niezwykle mroczny. Choć to nie horror, to naprawdę można poczuć delikatny dreszczyk.
,,Na świecie jest dużo rzeczy oczywistych, na które nie zwraca się jednak uwagi."
Niespodziewane zwroty akcji to zdecydowanie plus tej powieści. Rozdział 12. przysporzył mi wielu emocji. Wątek nadprzyrodzony od razu niesamowicie mnie przyciągnął - uwielbiam takie rzeczy! A zwłaszcza w mistrzowskim wydaniu - może i nie czytałam nic prócz tej powieści Sir Arthura Conana Doyle, ale znam się co nieco na literaturze i wiem, że jego twórczość zrobiła furorę. Zdecydowanie sięgnę po więcej powieści tego autora - miałam je od dawna w planach, a Pies Baskerville'ów zachęcił mnie do nich jeszcze bardziej.
Niektóre dzieła nigdy się nie starzeją - w raz z upływem lat smakują znacznie lepiej. Ta powieść to kolejny klasyk, który ogromnie przypadł mi do gustu i w pełni spełnił moje oczekiwania. Moi drodzy, dla takich odczuć warto czytać klasykę!
Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu MG!
