Szablon stworzony przez Arianę dla Wioski Szablonów | Technologia Blogger | X X X

sobota, 27 lipca 2019

241. Księżyc jest pierwszym umarłym, Karina Bonowicz

Nie spodziewałam się, że książka (raczej) mało znanej polskiej autorki zrobi na mnie... tak pozytywne wrażenie! Pierwsza część serii Gdzie diabeł mówi dobranoc to idealny przykład tego, że Polacy potrafią tworzyć w nurcie fantastyki - tej współcześnie popularnej, w której roi się od wilkołaków, wampirów, a także... naszych rodzimych istot paranormalnych, czyli, między innymi nocnic i guślarzy. 

Karina Bonowicz to kobieta pisząca. Aktorsko niespełniona. Muzycznie wykluczona. Uzależniona od kawy, coca-coli i czarnego humoru. Nie znosi fasolki po bretońsku. Kocha się na zabój w Nowym Jorku, mimo ambiwalentnego stosunku do nowojorskiego metra i… braku toalet publicznych. Dziennikarka, pisarka i scenarzystka. Współpracuje z nowojorskim portalem polonijnym Dobra Polska Szkoła, gdzie prowadzi autorską rubrykę „Książka >>MADE IN POLAND<<”. Dwukrotna stypendystka Miasta Torunia w dziedzinie kultury. *

Według legendy, wiele stuleci temu czwórka przyjaciół została wygnana z rodzinnej wioski, gdyż ludzie lękali się ich czarów. Rozeszli się w cztery strony świata, ale zadziwiającym zbiegiem okoliczności i tak wszyscy dotarli w to samo miejsce – do czarciego kamienia. Tam wywołali diabła i dobili z nim targu... Ich potomkowie przez wieki odczuwali skutki tego paktu i bezskutecznie próbowali się z niego wywikłać. Czy przedstawicielom kolejnego pokolenia uda się wreszcie wrócić do normalności? Jakie przeszkody będą musieli wcześniej pokonać? Z jakimi przeciwnikami się zmierzyć? Jakich sojuszników pozyskać? Małe miasteczko na odludziu stanie się sceną niezwykłych wydarzeń.  Po niespodziewanej śmierci rodziców siedemnastoletnia Alicja trafia pod opiekę ciotki, która mieszka w posępnym miasteczku na Podkarpaciu o mrocznej nazwie Czarcisław. Niezbyt zachwycona wyjazdem z Warszawy, dziewczyna nie czuje się dobrze w nowym miejscu, najwyraźniej pełnym dziwaków i kryjącym jakieś ponure sekrety. Zagubiona nastolatka krok po kroku odkrywa, że nikt tu nie jest tym, za kogo się podaje. Sama też musi zmierzyć się z brzemieniem swojej prawdziwej natury i wykonać niebezpieczne zadanie. **

O pierwszym tomie serii Gdzie diabeł mówi dobranoc dowiedziałam się dzięki blogerom. Właściwie już po przeczytaniu pierwszej pozytywnej recenzji wiedziałam, że ta historia idealnie wpasuje się w moje gusta czytelnicze. W ostatnim czasie zainteresowałam się mitologią słowiańską - głównie dzięki Katarzynie Berenice Miszczuk i jej cudownej Jadze, którą recenzowałam całkiem niedawno. Swoje (całkiem spore) pięć groszy dołożyły już wcześniej Marta Kisiel i Martyna Raduchowska, czyli kolejne dwie polskie autorki, które totalnie uwielbiam. Ale żeby nie było, że jestem nudna i ciągle wychwalam tą moją trójcę nieświętą, to w dzisiejszej recenzji pragnę Wam przedstawić swego rodzaju świeżynkę. Jestem niezwykle ciekawa, kto z Was słyszał wcześniej o twórczości Kariny Bonowicz? Bo ja przyznam się z ręką na sercu, że o istnieniu tej Pani wcześniej nie słyszałam, choć Księżyc jest pierwszym umarłym nie jest jej debiutem literackim. Gdzieś mi się ta autorka zgubiła, ale niezwykle cieszę się, że udało mi się dotrzeć do pierwszego tomu jej serii fantasy - i to jeszcze w momencie, gdy mitologia słowiańska znalazła się w centrum moich aktualnych zainteresowań. 


Czarcisław to małe, posępne i nieco przerażające miasteczko na Podlasiu - można by nawet rzec, że ta mrocznie ochrzczona mieścina to antypody Warszawy. To właśnie tam diabeł mówi dobranoc, a sąsiad z drugiego końca wsi krzyczy na zdrowie, gdy kichniesz. Trafia tam nastoletnia Alicja, która opuszcza pełną życia stolicę. Jak zapewne się domyślacie, młoda warszawianka wcale nie jest zachwycona przeprowadzką do miejsca, w którym każdy wie o każdym, zupełnie nie ma co robić, a w dodatku już od pierwszego dnia dzieją się rzeczy, o których nawet filozofom się nie śniło. W Czarcisławiu absurd goni absurd, a na domiar złego, Alicja szybko przekonuje się, że sama również nie do końca jest normalna. Co wcale jej się nie podoba. 

Karina Bonowicz już od pierwszej strony porywa do fikcyjnego Czarcisławia - gdzie na czytelnika czeka idealna mieszanka wybuchowych bohaterów, wartkiej akcji i niesamowitej mitologii słowiańskiej. Już na początku autorka przedstawia nam kluczowych bohaterów serii, czyli Alicję - o której pisałam nieco już wcześniej, jej ciotkę Tatianę, Nataszę, Borysa i Olgę, a także Nikodema i Dymitriego. Każda z tych postaci jest istotą nadprzyrodzoną, lecz nie zdradzę wam, jaką konkretnie. Łączy ich przeszłość, tajemnicza klątwa i... brutalne morderstwo, a także równie brutalne zmartwychwstanie. Alicja szybko zostaje wciągnięta w szaleństwo rodem z Czarcisławia, a wraz z nią czytelnik. Podczas lektury można natknąć się na sporo trafny i zabawnych odwołań do popularnych filmów i seriali o istotach paranormalnych, między innymi do Harrego Pottera, Czystej Krwi czy Zmierzchu. Całość lekko przypomina Pamiętniki Wampirów - ale tylko klimatem i mnogością istot nadnaturalnych, które koegzystują w jednym środowisku, co niekoniecznie wychodzi im na dobre. Spora ilość głównych bohaterów wiąże się z wartką akcją i nieprzewidywalną fabułą. Bohaterowie bezczelnie wchodzą sobie w drogę, urządzają zarówno potyczki słowne, jak i fizyczne - a przy tym potrafią nieźle rozśmieszyć. Są wyraziści i jedyni w swoim rodzaju. Zwłaszcza nasza główna bohaterka, Alicja - ta to dopiero ma charakterek. Co prawda, czasem aż irytuje swym zachowaniem, lecz bez problemu zdobywa sympatię czytelnika. Choć książka ta należy do tych grubszych (prawie 600 stron), to czyta się ją naprawdę bardzo, ale to bardzo szybko. Mamy tu masę dialogów a całość wręcz wypchana jest już wcześniej wspomnianą akcją. Od lektury odrywałam się z przymusu i z wyraźnym niezadowoleniem. Takie książki po prostu chce się czytać - i to ciągle. 


Jednakże zabierając się za tę książkę, należy pamiętać, że jest ona przedstawicielem fantastyki młodzieżowej, w związku z czym na czytelnika czeka lekka i niezobowiązująca historia, przy której można odpłynąć od otaczającej nas rzeczywistości i spędzić naprawdę miło czas. Zdecydowanie lekturę umila klimat magicznej tajemnicy, oraz silne elementy mitologii słowiańskiej, dawnych wierzeń i legend. W Czarcisławiu magia jest elementem zupełnie naturalnym - jest fundamentem tego miejsca, oraz znajduje się w mniejszym bądź większym stopniu w każdym z mieszkańców. W miasteczku tym obowiązuje swego rodzaju zmowa milczenia, tak zwana tajemnica poliszynela - bardzo lubię taki motyw i wspominałam o tym, między innymi przy okazji recenzji książki Magdaleny Kubasiewicz Gdzie śpiewają diabły. Lubię również zagadki, a tutaj także ich nie brakuje. Czytelnik stopniowo odkrywa legendę o Czarcisławiu, a także o rodzinach założycieli tego miasteczka, których połączyła okrutna klątwa. Ich potomkowie dzielą się na tych, którzy chcą ją zdjąć i tych, którzy wcale nie chcą tego robić. 

Na sam koniec pragnę jeszcze zwrócić Waszą uwagę na tę cudowną okładkę. Stworzył ją Dominik Broniek (który jest odpowiedzialny, m.in. za okładki cyklu Szamanki od umarlaków Raduchowskiej, trylogii Czarny Mag Rachel E. Carter, czy Rytmatysty Brandona Sandersona). Najbardziej urzekło mnie w niej wyjątkowe oddanie treści książki, a także charakterystyki bohaterów. Na grafice ujrzeć możemy Nikodema, Alicję i (jak mniemam) Nataszę. Jeżeli jest to Tatiana, to proszę wyprowadzić mnie z błędu - będę wdzięczna. Jak zapewne się domyślacie, gorąco zachęcam was do lektury tej książki. Ja bawiłam się przy niej wybornie. 

* materiały wydawcy
** materiały wydawcy


Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu Initium!


komentarze

  1. Widziałam już tę książkę kilka razy na instagramie, jednak nie poświęcałam jej większej uwagi. Bardzo odpychała mnie okładka, która mi niestety kompletnie się nie podoba. Po Twojej recenzji z chęcią przeczytałabym tę książkę i może nawet w najbliższym czasie ją zakupie :D

    OdpowiedzUsuń
  2. Oj tak, ta książka wciąga! A na okładce chyba jednak jest Tatiana, bo Natasza przecież inaczej się ubiera. No i zobaczymy, co będzie dalej i czy fabuła się obroni w kolejnym tomie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No właśnie mocno nad tym główkuję 😂 Natasza zbierała się jak gotka, a strój dziewczyny trochę taki jest 😋 eh już sama nie wiem.

      Usuń
  3. Podoba mi się okładka tej książki, jednak jakoś do niej, mnie w ogóle nie ciągnie.

    OdpowiedzUsuń
  4. Lektura nie dla mnie, ale jak zwykle przy fantastyce młodzieżowej mam ją komu polecić 😊

    OdpowiedzUsuń
  5. Też mi się wydaje, że na okładce jest Natasza! I mogę zgodzić się z Twoją opinią! Bardzo cieszę się, że mogłam poznać tę książkę jeszcze przed premierą, bo była to świetna przygoda ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Jestem bardzo ciekawa tej książki ;) Muszę ją przeczytać w te wakacje ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Mi się ta książka podobała, ale miała kilka wad. Oczywiście, klimat świetny, sama fabuła również, bo to coś nowego i cieszę się, że coraz więcej inspiracji w lekturach jest mitologią słowiańską, ale bunt głównej bohaterki był niesamowicie sztuczny i nienaturalny, przez co nie polubiłam jej za bardzo. Wszystko działo się za szybko.

    OdpowiedzUsuń
  8. Czytałam wiele pochlebnych recenzji i wcale mnie to nie dziwi, że jesteś kolejną osobą, która sama dała się jej oczarować. Ja jeszcze nie miałam z nią do czynienia, ale chętnie bym to zrobiła. Chcę zobaczyć, czy na mnie również zadziała ta magia.
    Aleksandra z Demonicznych Książek

    OdpowiedzUsuń
  9. Pierwszy raz spotykam się z tą autorką. Nie tylko okładka zachęca mnie do tego, by sięgnąć po tę książkę, ale również nasze polskie, słowiańskie istoty paranormalne. Uwielbiam książki w klimacie mitologii słowiańskiej, więc zapisuję sobie ten tytuł :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Wygląda na naprawdę fascynującą książkę. Będę musiała się za nią zabrać ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Z chęcią wciągnę, lubię czytać takie pozycje ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Mnie ta powieść niestety niezbyt przypadła do gustu. Okropna kreacja bohaterów - wszyscy na jedno kopyto, chociaż główna bohaterka niesamowicie irytująca. Zbyt "lajtowy" język, momentami za nudno - zmarnowany potencjał.

    OdpowiedzUsuń
  13. Okładka bardzo ładna, podobają mi sie ciekawe zdjęcia które zrobiłaś:)
    Miłego weekendu

    OdpowiedzUsuń
  14. Podoba mi się fabuła, dobry materiał na film.

    OdpowiedzUsuń
  15. Bardzo dobry wstęp do serii. Jestem ciekawa co będzie dalej :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Ostatnio stronię od fantastyki młodzieżowej - jest jak kotlet, który najpierw nam smakuje, a z kolejnym odgrzaniem coraz bardziej jemy go z niesmakiem. Jednak chciałabym bardziej zagłębić się w mitologię słowiańską, a ta książka brzmi całkiem zachęcająco, więc kto wie, kto wie...

    OdpowiedzUsuń
  17. Mam ogromną ochotę przeczytać ten tytuł i myślę, że wkrótce mi się uda :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Bardzo chętnie ją przeczytam, mam nadzieję, że wkrótce znajdę ją w bibliotece.

    OdpowiedzUsuń
  19. Mam w planach i już nie mogę się doczekać :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Fantastyka młodzieżowa to zdecydowanie nie moje klimaty, więc chociaż czytałam o tej książce wiele dobrego i Twoja recenzja jest pozytywna, to ja się nie skuszę ;)

    OdpowiedzUsuń
  21. Już gdzieś czytałam recenzję tej książki, u Ciebie jest bardzo ciekawie, ale to nie mój gatunek na wakacje... Może jesienią :)

    OdpowiedzUsuń
  22. Pierwszy raz słyszę o tej książce, ale Twoja recenzja zachęca mnie do sięgnięcia po nią :)

    OdpowiedzUsuń
  23. Zastanawiam się nad tą książką, bo mnie zaciekawiłaś :)

    OdpowiedzUsuń
  24. Sam tytuł jest intrygujący, ale po opisie nie wiem, czy podobałaby mi się ta książka. Kiedyś uwielbiałam tego typu literaturę, połykałam ją wręcz... A obecnie jakoś wolę czytać reportaże i pozycje z pogranicza literatury faktu albo obyczaje. Tak jakoś :) Okładka jest ładna, ale bardziej wygląda jak plakat niż okładka :D

    OdpowiedzUsuń
  25. Parę razy słyszałam już o tej książce i wciąż zastanawiałam się, czy po nią sięgnąć :) Chyba będę musiała.

    OdpowiedzUsuń
  26. Nas już sama okładka prosi - weź mnie, przeczytaj mnie.

    OdpowiedzUsuń
  27. Ostatnio nie mam czasu na czytanie - chyba poczekam, aż ktoś zekranizuje tę książkę ;) Ale dziękuję za recenzję - nie słyszałam o tej autorce :)

    OdpowiedzUsuń
  28. Hih, mimo, że tak jak ona jestem rodowitą Krzyżaczką, to muszę przyznać, że nigdy o niej nie słyszałam. Muszę chyba nadrobić zaległości. :)))

    OdpowiedzUsuń
  29. Już sama okładka przykuwa oko. A to wcale nie jest w fantastyce takie częste, bo wręcz mnie niektóre topornością odstręczają.

    OdpowiedzUsuń
  30. Okładka zaciekawia, tytuł intryguje, a środek? W sam raz na jedno popołudnie sam na sam z książką.

    OdpowiedzUsuń
  31. Lubię fantastykę a ta książka zapowiada się ciekawie. Może po nią sięgnę.
    rebellek.wordpress.com

    OdpowiedzUsuń
  32. Kilka recenzji na temat tej książki czytałam i były bardzo pozytywne. Chyba jednak warto po nią sięgnąć... mam nadzieję że znajdę czas

    OdpowiedzUsuń
  33. Chyba gdzieś mignęła mi okładka tej książki :) Wydaje się interesująca, a w dodatku Podkarpacie to moje tereny!

    OdpowiedzUsuń
  34. Jestem ciekawa czy taka młodzieżowa bardziej fantastyka do mnie by przemawiała, czy jednak jest za płytko.

    OdpowiedzUsuń
  35. Ja wciąż czekam aż dotrze do mnie mój egzemplarz, ale jak tylko się pojawi, to od razu biorę się za czytanie! :)

    OdpowiedzUsuń
  36. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z tą autorką. W sumie wcale się nie dziwię, bo do tej pory unikałam książek z gatunku fantastycznego, chociaż powoli, powoli coraz częściej o nim myślę :) Jeśli zdecyduję się sięgnąć po fantastykę to chętnie przeczytam książkę Pani Kariny

    OdpowiedzUsuń
  37. Nic nie czYtałam 🙈 podobna książka jest niesamowicie dobra i koniecznie, ale to koniecznie muszę ją przeczytać 😁 Kinga

    OdpowiedzUsuń
  38. Jestem przekonana, że książka spodoba się mojej córce, chętnie polecę jej ten tytuł. :)

    OdpowiedzUsuń
  39. Zupełnie się nie zgodzę, co do Twoich zachwytów nad okładką. Mam zupełnie odmienne zdanie. Ta okładka kompletnie mi się nie podoba i pewnie nie zwróciłabym na tę książkę uwagi w księgarni, gdyby nie Twoja opinia.

    OdpowiedzUsuń