20. Między książkami, Gabrielle Zevin

Zupełnie zapomniałam o tej książce w podsumowaniu lutego - a jest to ostatnia powieść, jaką udało mi się przeczytać w ubiegłym miesiącu. Na zdjęciu mój egzemplarz dumnie pozuje z notatkami z językoznawstwa (jak dobrze, że mam sesję za sobą). Między książkami wylądowało u mnie tylko z jednego powodu - usłyszałam o tej powieści na pewnym vlogu, a że akurat rzuciła mi się w oczy z koszu z tanimi książkami, to jakże mogłabym jej nie porwać?   

,,Czym się różni jedna książka od drugiej? Bo przecież są różne. By się przekonać, trzeba zajrzeć do środka. Trzeba uwierzyć. I czasem się rozczarować, żeby innym razem móc się zachwycić.''

Zrzędliwy właściciel księgarni A.J. Fickry spotyka na swej drodze dwie kobiety: dwuletnią sierotę Maję oraz piękną przedstawicielkę handlową niewielkiego wydawnictwa. Obie znajomości wymagają serca, a serce A.J. od dłuższego czasu spowija smutek, samotność i żal. Dwa zdania i więcej wam nie zdradzę. Jakiś czas temu zrezygnowałam z czytania opisu z tyłu książki, dzięki czemu fabuła stanowi dla mnie tajemnicę i wam proponuję to samo. W przypadku książek, lepiej wiedzieć mniej, niż więcej. 

Między książkami to powieść o... książkach, relacjach międzyksiążkowych, które wytworzyły się pomiędzy bohaterami; to powieść o miłości, samotności, dorastaniu. Na pierwszy plan wysuwa się niezwykle specyficzny warsztat pisarski autorki. Może to kwestia tego, iż akcja dzieje się w czasie teraźniejszym? A może tego, że każdy rozdział poprzedzany jest krótkim, zazwyczaj jednostronnym fragmentem opowiadania. Zarówno tytuł jak i okładka przyciągają - nie tylko mola książkowego, ale w szczególności. Kto z nas nie chciałby przeczytać książki o książkach? Brzmi wspaniale - ale, niestety, Między książkami samo w sobie tak wspaniałe nie było. A dlaczego? Najprawdopodobniej to ja popełniłam błąd i postawiłam tej książce zbyt wygórowane oczekiwania. Ale uwierzcie mi, że recenzja tej książki, z jaką się zetknęłam nie mogła wywołać u mnie innych odczuć. Gdy zaczynałam czytać Między książkami wprost wierciłam się z ekscytacji. Co tam będzie na mnie czekać? Z pewnością treść książki była wartościowa, poruszająca i wymagająca refleksji, ale warsztat pisarski Zevin miał swoje minusy. Po pierwsze, akcja powieści choć sunęła na przód, sprawiała wrażenie zastygłej w miejscu. Część osób, które spotykały się z tą książką, zapewne w tym momencie pytają jaka akcja? Fakt. Dużo się nie działo. Po drugie, wkręcenie się w fabułę zajęło mi dosyć sporo czasu, a książka sama w sobie jest krótka - 268 stron. W trakcie czytania, odniosłam wrażenie, że zaledwie dotykam tematu poruszanego w powieści, a nie wgryzam się w niego, poznaję od środka. Czegoś tu ewidentnie brakowało. 

Samo tło przedstawionych wydarzeń było jak najbardziej pozytywne: mamy tu snobistycznego, zrzędliwego właściciela księgarni, który mieszka na małej wyspie, Alice Island. Nieszczęśliwego, samotnego wdowca, któremu pozostała tylko mała księgarnia i mieszkanko na jej piętrze. Jest to typ, którego ciężko znieść, który bez trudu potrafi odrzucić od siebie wszystkich i wszystko. Z żalem rozpamiętuje przeszłość, żyje nią. Jego zamarznięte serce potrzebuje niezwykle silnego bodźca, by znów zaczęło bić - i znajduje go w postaci dwuletniej dziewczynki, podrzutka. Rosnąca Maja potrafi zachwycić. Już od samego początku to urocze dziewczę trafia w serce! Śledząc dalsze losy Ajaya, możemy dostrzec jego ogromną, pozytywną metamorfozę. Dzięki Mai, Fickry staje się dobrym człowiekiem, a jego życie odzyskuje dawne barwy. Dzięki Amelii, Ajay na nowo poznaje szczęście i miłość. 

,,Samotność ma ten minus, że jeżeli człowiek zrobi bałagan, musi sam posprzątać."

Prócz wcześniej wspomnianych bohaterów na kartach powieści poznajemy jeszcze kilku. Każdy z nich zmaga się ze swoimi bolączkami. Szczególnie w sercu zapadła mi postać Ismay - zasługiwała na znacznie lepszy los, lepsze życie. Autorka w ciekawy sposób przeplata losy wszystkich bohaterów. Potrafi ulepić postać, a następnie manipulować nią, zmieniać i rozwijać. Przemiana Ajaya była niesamowicie rzeczywista, godna wiary. W powieści pojawia się motyw tajemnicy, którą Gabrielle Zevin sprytnie wplotła w fabułę. Pomimo braku akcji, Między książkami  nie można nazwać powieścią nudną. Jest romantycznie, uroczo, refleksyjnie. Postać dziewczynki wychowującej się wśród książek, jednocześnie pałającej tak wielką miłością i szacunkiem do nich, wprost łapała za serce. Niestety, nie była to powieść w pełni przeznaczona dla mnie.

ocena: 6/10