28. Romeo i Julia, William Shakespeare

Muszę przyznać sama przed sobą (oraz przed Wami), że bardzo dużo książek, które miałam okazję poznać w czasach szkolnych zostały przeze mnie kompletnie niedocenione, a kilka pominiętych. Z braku laku ostatnio sięgnęłam po Romeo i Julię. Było to spowodowane tym, iż pisałam egzamin z literatury staroangielskiej i jedną z pozycji był Hamlet, który był w tym samym tomie. Wieczorem, w drodze do domu otwarłam książkę i zaczęłam czytać, a następnego dnia ją zamknęłam. 

Ta klasyczna, wszystkim doskonale znana sztuka kompletnie mnie wciągnęła. Shakespeare mający do dyspozycji głównie dialogi i monologi (krótkie didaskalia można pominąć) przedstawił chwytającą za serce, tragiczną historię miłosną. Akcja dramatu rozgrywa się głównie we włoskim mieście, Weronie. Wyjątkiem jest 1. scena piątego aktu, gdzie autor przenosi nas do Mantui - kolejnego włoskiego miasta. Historia skupia się na dwóch bogatych, wpływowych i poważanych rodzinach, które prowadzą ze sobą konflikt: rodzinie Kapulet (Capuletti) oraz Monteki (Montecchi). Choć nie wiadomo, co było powodem konfliktu, to jest on jednocześnie tłem i czynnikiem sprawczym tragicznych wydarzeń opisanych w pięciu aktach. 

,,Czym jest nazwa? To, co zwiemy różą, pod inną nazwą równie by pachniało…"

Zarówno Romeo jak i Julia są postaciami dynamicznymi, czyli takimi, które ulegają przemianom wewnętrznym wraz z rozwojem fabuły. Romeo to początkowo niedojrzały emocjonalnie nastolatek, poświęcający czas na miłostki z nudy. Obiektem jego westchnień jest Rozalina, której poświęca monolog - niestety, nieszczery. Jego przemiana zaczyna się, gdy poznaje Julię Kapulet. Julia to niespełna czternastoletnia dziewczyn(k)a, której ewidentnie brakuje stanowczości. Jest bezkrytycznie uległa wobec swoich rodziców oraz piastunki. Daje sobą sterować, godzi się na decyzje rodziców dotyczące całego jej życia. To miłość do Romea daje jej siłę przebicia. Budzi w niej odwagę, stanowczość oraz pewność. 

Akcja Romea i Julii w bardzo szybkim tempie posuwa się do przodu. Decyzje bohaterów potrafią zaskoczyć zarówno w pozytywny, jak i negatywy  sposób. Warto pamiętać, że czas dramatu to około 1591 rok. Świat, który przedstawia nam autor nie ma prawie nic wspólnego z naszym. Choć jest on tak odległy, to wyraźnie wyczuwalny. Genialność Szekspira między innymi polega na tym, że za pomocą dialogów/monologów potrafi zbudować otaczający bohaterów świat. Nie przesadzę, gdy napiszę, że czytając Romea i Julię przeniosłam się na kilka godzin do Włoch. Początkowe dwa akty mają charakter komediowy. Wydaje się, że historia Romea i Julii zakończy się szczęśliwie. Niestety, im dalej w las, tym ciemniej. Bohaterów połączyła prawdziwa miłość, której nie sprzyja ani tradycja (konflikt rodzin), ani prawo (wygnanie), ani los.

Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo?

Dramaty z reguły czyta się płynnie i szybko, więc polecam szczególnie tym, którym czasu brakuje (jak mnie). Zostałam wciągnięta w konflikt dwóch potężnych, włoskich rodzin i z ukrycia obserwowałam losy Romea i Julii. Majstersztyk!

ocena: 10/10