212. Oczy uroczne, Marta Kisiel

Dlaczego dobre książki czyta się tak szybko? Od wczorajszego wieczoru mam silnego kaca książkowego, z którego powoli wyciąga mnie Maciej Lewandowski ze swoją powieścią Cienie Nowego Orleanu. W świecie wykreowanym przez Martę Kisiel spędziłam ledwo jeden fantastyczny i niepowtarzalny dzień pełen śmiechu i wrażeń - tylko jeden, bo tyle zajęła mi lektura tej ponad trzysta stronicowej książki. 

Marta Kisiel-Małecka (ur. 18 października 1982 we Wrocławiu) – polska pisarka fantasy, z wykształcenia polonistka. Zadebiutowała opowiadaniem Rozmowa dyskwalifikacyjna na łamach internetowego magazynu literackiego „Fahrenheit” (nr 53/2006). W 2010 roku wydawnictwo Fabryka Słów opublikowało jej pierwszą książkę Dożywocie, należącą do serii „Asy Polskiej Fantastyki”. Trzykrotnie została nominowana do Nagrody Zajdla – powieści Nomen omen (2015), Siła niższa (2016) oraz opowiadanie Szaławiła, za które otrzymała nagrodę w 2018 roku. Fani autorki określają ją słowem ałtorka. *

Wraz z nieoczekiwanym atakiem zimy nadciągają równie niespodziewane kłopoty. Ktoś lub coś grasuje po okolicy, atakując przypadkowe osoby. Tymczasem Bazyl wyraźnie coś knuje i w tej intrydze niespodziewanie zyskuje sprzymierzeńca, zaś przyjaźń Ody z Rochem zostaje wystawiona na poważną próbę. Lecz wszystko to blednie w obliczu tajemnic sprzed wielu lat, jakie skrywa pobliski cmentarz — i niewielki staw w samym sercu ciemnego lasu. Nadciąga czas nieprzejednanej nocy. Czas śmierci. ** 

Oczy uroczne omamiają czytelnika już od pierwszych stron. Ledwo zabrałam się za czytanie, a już po chwili znalazłam się na setnej stronie, co wcale mnie nie ucieszyło, bo takich książek chce się po prostu więcej! Właściwie ciężko stwierdzić, gdzie autorka - przepraszam, ałtorka wypadła najlepiej. Czy to w kreacji głównych bohaterów, świata przedstawionego, czy może w wytworzeniu niesamowitego klimatu, ni to grozy, ni komedii, bowiem na każdej płaszczyźnie Marta Kisiel zabłysnęła niczym latarka Imalent w bezgwiezdną noc pośród szczerego pola. Zarówno pomysł na tę książkę, jak i jej realizacja wypadły po prostu obłędnie. Jest inteligentne, fantazyjnie i przede wszystkim z humorem! Marta Kisiel ma humor jak mało kto - swojski, kąśliwy i jednocześnie ciepły. Naprawdę rzadko kiedy zdarza mi się śmiać w głos przy lekturze, ale tutaj nie mogłam się wprost powstrzymać od robienia z siebie błazna. Prócz tego Kisiel uwielbia tworzyć neologizmy i nie boi się gimnastyki fleksyjnej. Oj ałtorko, ałtorko - czy ty wiesz, że przez Bazylka o mało seplenienia się nie nabawiłam?

,,Wszystko, co ujarzmiamy, prędzej czy później próbuje wyrwać się spod naszej kontroli...''

Oczy uroczne to kontynuacja Szaławiły - opowiadania, za które Marta Kisiel zdobyła Nagrodę Zajdla, oraz trzecia część bestsellerowego cyklu Dożywocie. Oda Kręciszewska powraca w pełnej krasie, a wraz z nią jej nietuzinkowi i dalecy od normalności przyjaciele: Bazyl, słodka koza z piekła rodem, trzy-nożna Kuleczka oraz Roch, ponury i intrygujący zarazem. Do niedawna moje serce było zajęte przez Licho, jednakże po lekturze najnowszej powieści Kisiel zdecydowanie jego miejsce zajął Bazyl. To właśnie ten mały, parzystokopytny czorcik uwielbiający słodkości oraz symulację komputerowe, okazał się być najciekawszym i najzabawniejszym elementem trzeciej części Dożywocia. Dawno nie zetknęłam się z tak fantastycznym i zarazem realistycznym bohaterem literackim. Co do Ody Kręciszewskiej - to bardzo sympatyczna i autentyczna główna bohaterka. Wiła-szaławiła, lekarka nie tylko pomagająca ludziom, a przy tym kobieta niespokojna, wyzwolona i... osamotniona. Gdzieś w tle przemyka nam Roch i kilku innych bohaterów drugoplanowych, dodających powieści wyjątkowości i swojskiego smaku. 

W swej powieści Marta Kisiel sięgnęła po niebanalne źródło - mitologię słowiańską. W Oczach uroczych magii i istot nie z tego świata jest naprawdę wiele. Właściwie cała książka ocieka paranormalnym ekstraktem. Ałtorka ożywia dawno zapomniane przez Słowian mary, licha, demony i potwory. 

Zabawa językiem polskim, klimat grozy oraz odpowiednia ilość strategicznie rozstawionych zwrotów akcji  to kolejne atuty zarówno tej, jak i innych książek gwiazdy polskiej fantastyki. Mam już na koncie kilka utworów Marty Kisiel - zarówno tych krótkich, jak i długich (z czego tych krótkich znacznie więcej) i mniej-więcej orientuję się w jej stylu, jednakże za każdym razem ałtorka potrafi mnie zaskoczyć. W dodatku bezbłędnie wplata ona w słowa emocje, uczucia, aktualne problemy społeczne. Przez większość książki chichrałam się jak nastolatka, w niektórych momentach zaciskałam mocniej paluchy na egzemplarzu, a i zdarzyło mi się uronić łzę gdzieś przy końcu. Oczy uroczne są niczym trzysta-stronicowy PMS - i dzięki Uroborosowi, że na półce czeka Nomen omen, bo takiego Kiślu to ja chcę więcej. 

* opis wydawcy

** opis wydawcy

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Uroboros!