13. Mroczny Zakątek, Gillian Flynn

Wybaczcie, że tak długo nic nie wstawiałam na bloga! Ale naprawdę walczę z czasem. Sesja, praktyki, praca. Naprawdę czasami można oszaleć. Jednak nie przybyłam do Was tylko z przeprosinami, ale głównie z recenzją. Dzisiaj będę się rozwodzić nad Mrocznym Zakątkiem autorstwa Gillian Flynn, która napisała również powszechnie znaną Zaginioną Dziewczynę oraz Ostre Przedmioty. Mroczny Zakątek to pierwsza książka tej autorki, która wpadła w moje rączki. Powieść ma swoje plusy i minusy, ale zacznijmy od początku.

Mroczny Zakątek to przedstawiciel gatunku, który klasyfikuje się gdzieś pomiędzy thrillerem, sensacją a kryminałem. Opowiada historię dorosłej Libby Day, która w wieku siedmiu lat była świadkiem wyjątkowo brutalnego morderstwa dokonanego na swojej rodzinie. 3 stycznia 1985 roku około 3 w nocy na farmie w Kinnakee w stanie Kansas (USA) dziesięcioletnia Michelle Day została uduszona, dziewięcioletnia Debbie Day zmarła w skutek ran zadanych siekier oraz matka dziewczynek - trzydziestodwuletnia Patty Day odeszła z tego świata przez dwie rany postrzałowe, rany zadane siekierą oraz nożem myśliwskim. Prócz tego morderca (lub mordercy) dopuszczają się zbezczeszczania miejsca mordu. Na ścianach zostawiają wulgarne słowa napisane krwią kobiety i symbole oznaczające pentagramy. Za kratkami ląduje brat Libby, Benjamin Day.   

Libby ma za sobą okropne dzieciństwo. Dziewczynka po traumatycznych przejściach nie potrafiła wrócić na powierzchnie. Jej świat został gwałtownie wytrącony z równowagi, bezpowrotnie niszcząc całe życie siedmiolatki. Poznajemy Libby jako dorosłą kobietę - ma ponad trzydzieści lat, nie ma pracy, nie ma przyjaciół, nie utrzymuje kontaktu z rodziną a jej hobby to planowanie samobójstwa. Bywają dni, że jej jedynym zajęciem jest leżenie w łóżku. Kobieta utrzymuje się z pieniędzy zarobionych na swojej tragedii, niestety, pewnego dnia i one się kończą. Libby nie jest zdolna do samodzielnego życia. Wtem otrzymuje ona zaproszenie od członków stowarzyszenia, które interesuje się poznawaniem nowych faktów i rozwiązywaniem makabrycznych zbrodni. Libby dowiaduje się, że jej brat jest uznawany za niesłusznie skazanego, a za brutalnym morderstwem stoi ktoś inny. Członkowie postanawiają jej płacić za każde rozwiązane zadanie, które przybliża ich do rozwiązania zagadki. Libby niczym klucz otwiera kolejne drzwi tajemnicy, mrocznego zakątka - swojej przeszłości.  

Mam nadzieję, że nie zdradziłam zbyt dużo. Mniej-więcej tak rysuje się fabuła powieści. Koncept naprawdę bardzo oryginalny. Zazwyczaj po wielu latach nie myśli się już o tych dzieciach, o których kiedyś było głośno, bo przeżyli bądź widzieli makabryczne zdarzenia w dzieciństwie. Jak wygląda dalsze życie takich osób? Sądzę, że przypadek Libby Day jest jak najbardziej realny. Gdyby nie ta jedna potworna noc, to życie tej osoby wyglądałoby całkiem inaczej.     

,,Zawsze zakładam, że może stać się najgorsze, bo to, co najgorsze, już mi się raz przytrafiło."

Znajdujemy Libby w okropnym stanie. To osoba, która wiele, wiele lat temu poddała się i skreśliła swoje nazwisko z listy osób należących do tego świata. Libby oczekuje na śmierć. Jest zgorzkniała, przez większość czasu wypruta z emocji, niezdolna do pozytywnych odczuć. Wegetuje. Przede wszystkim można ją określić jako osobę na wskroś samotną i niezrozumiałą. Libby zostaje całkiem sama. Nie ma z kim porozmawiać o pogodzie, zainteresowaniach, wyniku wczorajszego meczu, czy choćby o swojej brutalnie zamordowanej rodzinie. 

Kobieta wcale nie chciała wracać do przeszłości, którą określa jako mroczny zakątek. Zrobiła to, bo zmusiła ją do tego sytuacja, a z czasem ciekawość. Ogromnie spodobała mi się konstrukcja powieści. Do prawdy przybliżamy się w dwojaki sposób. Zarówno poprzez przeszłość, jak i teraźniejszość. Dzięki temu powieść jest podwójnie ciekawa! Pióro Gillian Flynn to przede wszystkim łatwo przystępny język oraz realizm sytuacyjny i psychologiczny. Manipulacja, smutek, odizolowanie zostały tu przedstawione naprawdę w zaskakująco prawdziwym stopniu. Rodzina Libby pochodziła z tak zwanego marginesu społecznego. Zubożała rozbita rodzina mieszkająca na gnijącej farmie, która nie ma co włożyć do garnka, to kolejny element opisany z ogromną precyzją i naturalizmem. Jeżeli chodzi o te kwestie, nie mam nic do zarzucenia. Zdecydowanie słabym punktem jest rozwój akcji - szczególnie na początku powieści. Przez ponad sto stron nie mogłam się wciągnąć. Mroczny Zakątek to powieść, w której nie można liczyć na pędzącą na złamanie karku akcję. Tu wszystko rozwija się stopniowo, powolutku. Autorka posługuje się dosyć specyficznym językiem (lekkim, ale specyficznym!), zazwyczaj jest on przesączony wulgaryzmami. No cóż, w Mrocznym Zakątku jest ich całkiem sporo.  Poznajemy szereg ciekawych bohaterów oraz odkrywamy naprawdę szokującą prawdę! Mimo to, niestety, nie mogę powiedzieć, że ta książka jakoś szczególnie mnie porwała. Była dobra, ale mogła być lepsza. Nie znaczy to, że  ją odradzam, bo warto przeczytać, aczkolwiek nie ma co liczyć na silne emocje. Niestety.

Mroczny Zakątek zdobywa u mnie: 5,5/10

Na pewno zauważyliście na blogu banner akcji Pusta Miska. Klikać, udostępniać u siebie. Nie wiem czy to działa, ale skoro to tylko kliknięcie, to czemu by nie spróbować?